Kronika zdjęć DA

Hala Boracza 2004
Ferie SADu
31 stycznia - 8 lutego 2004
ABY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA KLIKNIJ NA PONIŻSZY OBRAZEK!

Znowu na Halę Boraczą? Byłam tam już siedem razy. Tak sobie pomyśleli niektórzy kandydaci do wyjazdu na ferie. Mimo tego, że dopiero co odbył się tam sylwester duszpasterstwa, a warunki do jady na nartach ustępują światowym kurortom, na wyjazd zdecydowała się całkiem słuszna ekipa . I o dziwo! W całym kraju odwilż zmyła śnieg ze stoków a wysoko w żywieckim, dało się jeździć. Obok grupy narciarskiej zorganizowała się grupa spacerowa. "Spacerowa"- to eufemizm. Dzielni piechurzy przecierali górskie szlaki, wracając przemoczeni.

Wszyscy spotykali się wieczorem na Mszy Świętej i dyskusji. Tematy nie były zbyt zróżnicowane. Czarny stwierdził na początku: "Porozmawiajmy o seksie" i w kręgu tych zagadnień pozostaliśmy do końca wyjazdu.

Przy okazji dowiedzieliśmy się, że Ojciec Mirosław był swego czasu zachwycony abstrakcyjnym obrazem, który w jego mniemaniu przestawiał "Połów ryb nad jeziorem Genezaret". Natomiast autor zatytułował swe dzieło "Naga kobieta na sianie", o czym Ojciec Mirosław nie wiedział, wieszając ten obraz w celi.

Na wycieczkach, dyskusjach, żartach czas minął szybko ale jednocześnie spokojnie. Mocnym akcentem na koniec był przygotowany pod kierownictwem Czarnego pokaz kankana. Wielka gala odbyła się na dworcu w Białymstoku. Przypadkowej publiczności nie wiadomo do końca czy się spodobało - zaskoczenie było zbyt duże.

Domowe posiłki (ciasta!), serdeczni gospodarze, piękna okolica - to brzmi jak tekst z turystycznego foldera ale na Hali Boraczej rzeczywiście tak jest . Kameralny, cichy wyjazd - bardzo było mi tego potrzeba. Dawno nie udało mi się tak odpocząć.

oprac. Ola D.
24.03.2004