Kronika zdjęć DA

kalendarium

Hańczowa
Beskid Niski
11-14 listopada 1999
ABY OBEJRZEĆ ZDJĘCIA KLIKNIJ NA PONIŻSZY OBRAZEK!

        W święto Niepodległości i w kolejne wolne dni postanowiliśmy razem wyjechać w góry. Planowaliśmy zamieszkać w ośrodku rekolekcyjnym w Wysowej. Miejscowość ta to znane uzdrowisko w Beskidzie Niskim, 20 km na wschód od Krynicy.

        Plany te zmieniło życie. Chęć wyjazdu zgłosiło dużo więcej osób niż przypuszczaliśmy. Z 20 osób zrobiło się ponad 40. Udało się jednak zarezerwować nocleg w internacie Technikum Rolniczego w Hańczowej, 3 km przed Wysową. Hańczowa jest małą wsią otoczoną górami i rozległymi lasami. Znajduje się tu zabytkowa, łemkowska cerkiew z XVIII wieku.

        Na miejsce dotarliśmy wczesnym rankiem po nocy spędzonej w pociągu. Zaraz po śniadaniu część grupy udała się na odpoczynek, a my w kilkanaście osób wyszliśmy w góry. Było zimno i mglisto. Szliśmy przez bukowy las, wysłany warstwą liści. Niedaleko przed szczytem przekroczyliśmy granicę mgły, zrobiło się dużo jaśniej i zawiał wiatr. Widok z Koziego Żebra był niesamowity. Wierzchołek oblewały zewsząd chmury, rozciągające się aż po horyzont. Tylko parę pobliskich wzniesień wyłaniało się ponad ich warstwę. Droga powrotna wiodła przez górę zwaną Rotunda, na której szczycie są resztki cmentarza z I wojny światowej. Wróciliśmy do Hańczowej na kolację. Wieczorem zebraliśmy się na Mszę św. odprawioną przez naszych duszpasterzy: o. Cezarego i o. Jarosława. Zaproponowana przez nich konwencja homilii w formie dyskusji, bardzo nam się spodobała.

        Następnego dnia wybraliśmy się na Słowację do miejscowości Bardejów. Jest to spore miasto wielkości polskiego Żywca. Bardejów otoczony jest wzniesieniami, na zboczach których pobudowano nowoczesne bloki mieszkalne. W centrum jest stary, średniowieczny rynek. Godne zobaczenia są piękne, malownicze kamieniczki oraz gotycki kościół. Jest w nim kilkanaście ołtarzy, podobnych do ołtarza Wita Stwosza z krakowskiej Bazyliki Mariackiej. Po obejrzeniu miasta spotkaliśmy się w restauracji gdzie każdy mógł sprawdzić przysmaki kuchni słowackiej. Po przyjeździe do Hańczowej uczestniczyliśmy we Mszy św. w udostępnionym nam tutejszym kościele. I znów homilia-dyskusja. Ojciec Cezary filozoficznie, a ojciec Jarek życiowo. Niech żałuje, kto nie słyszał. Po Mszy św. odbyła się jeszcze potańcówka.

        Na ostatni dzień zaplanowaliśmy wycieczkę na Lackową. Jest to najwyższy szczyt (997 m) Beskidu Niskiego. Charakteryzuje się niezwykłą stromością stoków. Prawie cały masyw pokrywa gęsty las. Grzbietem wzniesienia przebiega granica polsko-słowacka i wzdłuż niej są jedyne dwa wejścia. Podzieliliśmy się na dwie grupy. Każda miała zdobyć szczyt z innej strony. Ja wchodziłem zboczem zachodnim. Trudy wspinaczki wynagrodziły przepiękne widoki z wierzchołka. Na horyzoncie ukazały się nam postrzępione szczyty Tatr, a są one w odległości ponad 100 km.

        Wracając przez Wysową niektórzy przywracali siły grzanym piwem, inni daniami regionalnymi. Wieczór spędziliśmy na wspólnej adoracji Najświętszego Sakramentu zakończonej Mszą św. Po nasyceniu ciała i duszy nie mogło zabraknąć wspólnej zabawy. Nasi duszpasterze przygotowali grę "W wywiady". Każdy na kartce dostał informacje do jakiego z czterech wywiadów należy oraz hasło jego członków. Trzeba było z każdym porozmawiać, w taki sposób, aby w rozmowę wplatając hasło rozpoznać swoich agentów i nie zdradzić się obcym. Zwycięstwo polegało na szybkim zorganizowaniu się. Zabawa wyśmienita. Następnego dnia wróciliśmy do Warszawy. Myślę, że wszystkim wyjazd podobał się.

Przemysław Siemiński
28.11.1999

fot. o. Jarosław i Bouli